TANTRA, KULT KOBIECOŚCI
Tantra to ekstremalnie kobiecy sposób kochania, właśnie dlatego, że wywodzi się z kultury matriarchalnej: tak zwanej cywilizacji Indo, której członkowie należeli do tej linii etnicznej, którą dziś nazywa się drawidyjską; była to zasadniczo pokojowa cywilizacja, oparta na rolnictwie i hodowli, o matrylinearnej egalitarnej strukturze społecznej. Kobieta nie była poddana mężczyźnie, wręcz przeciwnie, jej pozycja była wysoka i obejmowała na przykład urzędy kapłańskie. Religia opierała się na kobiecym kulcie Bogini-Matki: duchowości, która identyfikowała boskie moce w płodności i siłach naturalnych i nie wywoływała konfliktu z seksualnością. W społeczeństwach matriarchalnych także religia była żywym doświadczeniem, w którym spotkanie z boskością nie było powiązane z systemem dogmatów i przekonań, lecz było doświadczane osobiście. Dlatego religia była ściśle związana z ciałem, z przyjemnością i seksualnością. Kobieta była Boginią, centrum, stwórcą, zajmowała miejsce honorowe, zarówno w życiu profanum, jak i w życiu religijnym. W świątyniach dominowała postać kobieca. Ręce otwarte, nogi rozłożone, ofiarowywała się do oddania czci: była życiem!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz