Umysł roztargniony...

Żyjemy w szybko zmieniającym się świecie, dziś wszystko musi być szybkie, wykonane "w locie", gotowość stała się absurdalnie synonimem wydajności i satysfakcji, ale rzeczywistość jest daleka od tego modelu. Straciliśmy naturalny rytm życia w Naturze. Czy pamiętamy emocje towarzyszące oczekiwaniu na list? Fax oraz e-mail skróciły ten słodki czas oczekiwania. Podróż z jednego miasta do drugiego? Jak miło było jechać, choć była to wielka wyprawa. Dziś chcemy "Paryż-Nowy Jork w 6 godzin". Wszystko szybko: poznajemy kogoś wieczorem i natychmiast chcemy seksu, bez oczekiwania; nie wspominając o alarmującym odsetku przedwczesnego wytrysku, na który cierpi 95% mężczyzn, ponieważ dziś wszystko jest szybko spożywane. Wsłuchajmy się w to jak szybko rozmawiamy, reklamy są przerażające (muszą przekazać imponującą liczbę informacji w ciągu 30 sekund, ponieważ sekundy kosztują pieniądze). Posiłki zjadamy w zawrotnym tempie, w pośpiechu wykonujemy nieomal każdą jak nie dosłownie każdą czynność dnia, przyjaźnie i miłości kończą się w kilka dni... i tak dalej. Jesteśmy w wirze prędkości. Pomiędzy pieszczotą a spoliczkowaniem jest siła, która przekłada się na prędkość, więc nie narzekajmy, jeśli czujemy się policzkowani przez życie, wydarzenia, emocje...

Urokiem osobistym możecie poradzić sobie
przez kwadrans.
Potem lepiej byście coś wiedziały.

- H. Jackson Brown -

Zostaniesz poproszony o zdanie sprawy
z pięknych rzeczy tego życia,
ktòrych nie zechciałeś przeżyć.

- Talmud -

(z serii: kto jest wolny od grzechu ... nie żył w pełni)

To zdjęcie wyraża w bardzo bezpośredni sposób to, co uważam za inspirację... kiedy czujemy potrzebę powiedzenia lub zrobienia czegoś dzieląc się tym z innymi, jesteśmy przeniknięci energią, która nie jest "naszą" energią, poruszającą wszystko, nawet nas samych, ktòra "nami tańczy"... wykonujemy jej kroki, ona nam je szepcze... Wòwczas przychodzi wiedza... dla mnie oznacza to, że nic nie należy do mnie, że to wszystko jest nasze, nic nie może mnie zaboleć, bo to nie ja jestem bohaterem... zwłaszcza gdy chodzi o rzeczy wykraczające poza naszą skończoność; pokora, by wiedzieć, że to nie są nasze idee, pomysły, jest koniecznością... możemy wyrazić słowami tylko niewielką część tego, co postrzegamy istniejąc...

Uzależnieni od niezależności...

Wszyscy, z natury rzeczy, dążą do niezależności i indywidualności nie zdając sobie sprawy z tego, że w swojej pełni jest to akceptacją uzależnienia, które łączy każde istnienie z Całością. Wszystko jest między sobą połączone, wszystko zależne od wszystkiego. Nic w tej rzeczywistości nie jest oddzielone, nic i nikt nie posiada czegoś, co sprawia, że jest się niezależnym od reszty rzeczywistości w sposób absolutny. Tak więc wszystko przemija i zmienia się ciągle; ta prawda może dać nam poczucie spokoju w obliczu trudności życia.
Kiedy zaczynamy być bardziej świadomi, odprężamy się i nie chcemy już kontrolować wszystkiego i wszystkich za wszelką cenę, jesteśmy wolni, a wolność oznacza niezależność.

Mędrzec postępuje w samotności, nie przeszkadzają mu ani komplementy ani oszczerstwa; jak lew, który się nie boi, jak wiatr, który nie pozwala się złapać, jak kwiat lotosu, który nie wchłania wody, prowadzi innych i nie podąża za nikim.

- Budda -

Niewierni własnej naturze


Ptak wyróżnia się skrzydłami i umiejetnością latania; drzewa charakteryzują się kwiatami i owocami; człowieka charakteryzuje mózg, dzięki ktòremu myśli i rozpoznaje uczucia.
Kiedy ptak nie może latać, staje się łatwym łupem dla gadów; kiedy drzewo nie przynosi owocòw, staje się kłopotliwe i dobre jedynie jako drewno na opał; kiedy człowiek nie myśli i pozwala prowadzić się ślepemu instynktowi, staje się głupi, nudny, powierzchowny, nawet niebezpieczny.
Każda istota, aby zrealizować siebie, musi żyć w zgodzie z własną naturą, w przeciwnym razie pozostaje sobą rozczarowana. Człowiek w naszym dzisiejszym społeczeństwie jest rzucony na fale depresji, ponieważ nie jest skierowany na introspekcję. Żyje zagubiony w świecie obrazów i powierzchownych pogawędek, stając się ofiarą zachodzących w zawrotnym tempie zmian.

Człowiek uważa, że potrzebuje wolności.
W rzeczywistości bardzo się jej boi.
Dlaczego?
Bo wolność zobowiązuje go do podejmowania decyzji i aby to zrobić, musi myśleć samodzielnie, uczyć się, kształcić, dowiadywać, poddawać refleksji, nie podążając za modą, nie podążając za tłumem...
Tak więc człowiek rezygnuje z wolności i woli nadal udawać, że o nią walczy.

Prawda zawsze i wszędzie może chodzić NAGA.
To kłamstwa potrzebują okrycia.

Strach może być opanowany, gdy kontrolujemy gniew;
oceń konflikt, zanim zajmiesz się jego rozwiązaniem;
bądź pełen zaufania, nie zapominając o pokorze.

Najbardziej wzniosłą modlitwą jest ta, ktòrej jest się świadomym po jej zakończeniu... Jest trochę jak wiatr: czujesz go, gdy jest już przeszłością, ale pozostawia po sobie słodycz, co do ktòrej nie ma wątpliwości.

Jest bardziej szalony ten, kto czuje się źle w swojej normalności,
czy ten, komu jest wygodnie we własnym szaleństwie?

Sztywność i twardość
są towarzyszkami śmierci.
Słodycz i delikatność
są towarzyszkami życia.

- Lao Tzu -

WIARA autosugestią i mentalną iluzja?!?!

Człowiek nie może być zamknięty w swojej skończoności. Jest to powodem poszukiwań boskiej transcendencji, a więc naturalna jest w nas ta chęć, by wierzyć. Dziś słowo RELIGIA (podobnie jak wiele innych pozbawionych świadectwa) przeżyło w rzeczywistości "inflację".
Osobiście nie jestem nosicielem żadnej religii (zawsze zapominamy o tym, że Jezus ròwnież nie był nosicielem żadnej religii!). Myślę, że jeśli będziemy żyć w zgodzie z naturą, będziemy mogli znaleźć sposób życia, który odzwierciedli prawdę.
Dzisiaj religie uważają się za posiadaczy monopolu na prawdę: w supermarkecie ròżnych religii każda z nich chce skierować wodę na własny młyn, zapominając o ścieżkach życia Bożego prowadzącego do bycia sobą.

Był to jeden z najpiękniejszych dni w moim życiu,
dzień, ktòry przeżyłem do głębi aż tak bardzo,
że przestałem myśleć o moim życiu.

Pierwszym stopniem mądrości
jest uznanie siebie ignorantem.
Pierwszym stopniem doskonałości
jest świadomość bycia niedoskonałym.
Początkiem duchowego przebudzenia
jest zdanie sobie sprawy z tego, że się spało!

Kocham prawdę. Wierzę, że ludzkość jej potrzebuje. Ale ludzkość ma jeszcze większe zapotrzebowanie: na mrzonki, ktòre jej schlebiają, ktòre ją pocieszają, dając jej nadzieję bez końca. Bez kłamstwa ludzkość umarłaby z rozpaczy i nudy.

- Anatole France -

Potrzeba tylko chwili,
by zwrócić uwagę na wyjatkową osobę,
godzin, aby ją docenić,
dni, aby ją pokochać,
jednego słowa, aby ją skrzywdzić,
ale potem całego życia, by o niej zapomnieć.

- Charlie Chaplin -

Nie bój się mojej bliskości,
będę ci tylko przyjacielem.
Mój dotyk będzie toastem, ktòry nie naruszy twojej prywatności,
czymś, co doda emocji życiu.
Jak pszczoła, wysysam nektar, który ofiaruje mi kwiat...
ale nigdy nie zaniosę kwiatu do ula, bo tam by umarł...
Więc pozostawiam go na łące, aby był wolny, aby był zawsze sobą.

Święty Augustyn powiedział: "ryba żyje całe życie w wodzie i gdy ją stamtąd wyciągną, uświadamia sobie, czego jej brakuje, właśnie wody - tego, czego w całym swoim życiu nie zauważała. Ostatnią rzeczą z jakiej ryba zdaje sobie sprawę jest woda"...
Wielu z nas robi to samo z Duchem Świętym, Bogiem, duszą ... zauważamy ich istnienie w chwili śmierci!

Kto mówi sercem ignorując rozum jest marzycielem;
kto przemawia rozumnie zapominając o sercu jest robotem ...

Staliśmy się tak powierzchowni,

że tylko rozrywki

mogą zapobiec "śmierci".

Wielu szuka głębi poprzez swoją powierzchowność. Uważają, że życie jest niezrozumiałe tylko dlatego, że nie zdali sobie sprawy z tego, iż nie rozumieją samych siebie. Wielu próbuje nadać sens życiu, podczas gdy ono tego sensu nie potrzebuje, życie już ma sens. Należy go tylko znaleźć.

Rzeczywistość jest tym co bierzemy za prawdziwe.

To, co uznajemy za prawdę, jest tym, w co wierzymy.

Nasza wiara jest oparta na naszej percepcji. Nasza percepcja zależy od tego, czego szukamy. Obiekt naszych poszukiwań zależy od tego, co myślimy. A nasze myśli zależne są od tego, co spostrzegamy.

To, co spostrzegamy, określa to, w co wierzymy. To, w co wierzymy, określa to, co bierzemy za prawdziwe. To co uważamy za prawdziwe jest naszą rzeczywistością. 

- Gary Zukav -

W twoich oczach ja reprezentuję

wszystkie grzechy,

ktòrych nigdy nie miałeś

odwagi popełnić.

- Oscar Wilde -

Między samotnością serca a izolacją rozumu

Istnieje rzeczywistość, z ktòrej niewiele osób zdaje sobie sprawę; rzeczywistość, w ktòrej marzenia łaczą się z racjami, ktòre jedynie twoje serce potrafi zrozumieć. W tej rzeczywistości panuje samotność, ta rzeczywistość jest mnogością ukrytych myśli, które opowiadasz tylko sobie. Jeśli te myśli są prawdziwe, ogrzewają serce i sprawiają, że samotność jest dobra, twòrcza, jest źródłem przekonań i pewności. Jeśli myśli nie trafią w serce, są fałszywe, a samotność staje się psychiczną izolacją: można wtedy iść w dowolne miejsce i nie znajdować się w żadnym miejscu, można być z kimś, a mimo to czuć się strasznie samotnym, można mieć żar w kominku i czuć przeraźliwe zimno.

Musimy przyzwyczaić się do tej myśli:
na najważniejszych skrzyżowaniach życia
nie ma drogowskazòw.

- Ernest Hemingway -

Nie widzimy rzeczy takimi, jakimi są, ale widzimy je takimi, jakimi my jesteśmy. Jest to lustrzanym "odbijaniem się" i identyfikowaniem się z tym, co mamy wewnątrz. Jeśli uczynisz w sobie miejsce na nieskończoność, wòwczas nigdy nie wpadniesz w pułapkę skończonej rzeczywistości... Jeśli twoje oko jest niewinne, będziesz w stanie dojrzeć w każdej rzeczy jej czystą część i konsekwentnie ròwnież te nieczystą, i będziesz wiedzieć jak wykorzystać obie. Więc jeśli twoja świadomość jest ograniczona, zobaczysz wszystko ze swego balkoniku; jeśli twoja świadomość jest oświecona, zobaczysz wszystko z wysokości wszechświata.

Twoja dusza nie jest kroplą w oceanie Stworzenia,

lecz jest ogromnym oceanem zamkniętym w kropli zwanej ciałem.

Mam jedną ważną rzecz do zrobienia
jutro rano, jak tylko wstanę z łóżka:
ofiaruję sobie kolejną godzinę snu...
jak miły jest sen ciału,
podczas gdy odpoczywa dusza...

Jeśli w twoim życiu nie ma wyżòw i niżòw, oznacza to, że jesteś naprawdę martwy.

Porządek jest przyjemnością umysłu,
nieporządek jest rozkoszą wyobraźni.
Więc,
gdy wyobraźnia potrafi zakosztować rozumu,
umysł znajduje sztukę i sztuka tworzy to, co nazywamy Wszechświatem.

W moim życiu spotkałem kobiety o wielkiej sile. Nie mògłbym żyć bez kobiety u mego boku. Jestem po prostu kawałkiem dwugłowego, biseksualnego stworzenia, prawdziwego biologicznego i myślacego organizmu.

- Italo Calvino -

Prawdziwe marzenia powinny być ścigane, lecz nie chwytane...oto tajemnica i klucz do świadomego marzenia, z dala od niebezpieczeństwa wpadnięcia w sidła złudzenia ... Jeśli schwycisz marzenia, te znikają jak złudzenia właśnie. Jeśli za nimi podążysz, sprawisz, że zawsze będziesz szedł do przodu i dzięki nim wzrastał, pod warunkiem, że nie zaśniesz ... to jest czysta świadomość.

Korzyści z księżyca (Charles Baudelaire)

Księżyc, który jest samym kaprysem, wyjrzał przez okno kiedy spałaś w swoim łóżeczku i pomyślał: "Ta mała dziewczynka mi się podoba."
I zszedł cicho swoimi schodami z chmur, i przeszedł cicho przez szybę. Potem położył się na Tobie z czułością matki i umieścił swoje kolory na Twojej twarzy. Twoje źrenice pozostały zielone, a policzki niezwykle blade. Właśnie kontemplując tego odwiedzającego, Twoje oczy powiększyły się w zabawny sposòb; a on ścisnął Cię tak czule za gardło, że pozostała ci na zawsze chęć, by płakać.
Tymczasem, w ekspansji swej wielkiej radości, Księżyc wypełnił cały pokój fosforową atmosferą, jak jasną trucizną; i całe to żywe światło pomyślało i powiedziało: "Będziesz cierpieć wiecznie wpływ mojego pocałunku. Bądź piękna na mòj sposób. Będziesz kochać to, co ja kocham i to, co mnie kocha: wody, chmury, ciszę i noc, ogromne zielone morze; wodę bezkształtną i wielokształtną; miejsce, w którym nie będziesz; kochanka, którego nie poznasz; potworne kwiaty; zapachy, które przyprawiają o przywidzenia; koty, ktòre drżą z rozkoszy na fortepianach i jęczą, jak kobiety, ochrypłym i słodkim głosem. I będziesz kochana przez moich miłośników, uwodzona przez moich kochankòw. Bądź królową mężczyzn o zielonych oczach, których także chwycisz za gardło w moich nocnych pieszczotach; tych, którzy kochają morze, morze ogromne, burzliwe i zielone, wodę bezkształtną i wielokształtną, miejsca, w których ich nie ma, kobiety których nie znają, mroczne kwiaty, które wydają się roszczeniami kadzielnic nieznanych religii, czujących zapachy, które zaburzają wolę, kochających dzikie zwierzęta, zmysłowe symbole ich szaleństwa.
I to dlatego, przeklęte lecz drogie rozpieszczone dziecko, jestem teraz u Twoich stòp, i staram się odnaleźć w całej Twojej osobie odbicie niezapomnianej boskości, fatalnego ojca chrzestnego, truciciela i pielęgniarza wszystkich lunatykòw.

Globalna wizja człowieka w kontekście wszechświata byłaby idealna, gdybyśmy znali jej najdrobniejsze szczegóły. Rozumienie Człowieka jako części wszechświata jest natury analogicznej, wszystko umieszczone jest w ścisłym związku z rzeczami i zdarzeniami, które mają pewne podobieństwa i powinowactwa; pory roku, kolory, czakry, smaki, zapachy, planety, pożywienie, organy, wnętrzności, nuty muzyczne, problemy psychologiczne, wszystko jest między sobą powiązane, aby tworzyć w stałej, dynamicznej harmonii równowagę wszechświata.

Nie wszystkie miejsca, do których się przystosowujesz, są miejscami, do ktòrych przynależysz.

To, co dzieli nas od innych i od rzeczywistości całego wszechświata, jest prostym złudzeniem optycznym,
a jeśli w to nie wierzysz, to dlatego, że właśnie w tej chwili
masz inny punkt widzenia i chcesz, by był absolutny.

Science is the belief in the ignorance of the experts.
(Nauka to wiara w ignorancję ekspertów.)

- Richard Feynman -
(fizyk kwantowy)

Kiedy Bóg milczy, można od Niego usłyszeć co nam się żywnie podoba.

- Jean-Paul Sartre -

Kiedy występek staje się modny, staje się cnotą.

Kiedy diabeł cię pieści, chce twojej duszy.

Każda osoba jest Wszechświatem,

wewnątrz ktòrego, jeśli dobrze się przyjrzysz,

będą cienie twojego świata.

Twoje serce i moje to

dwa końce tej samej liny;

nasza miłość między linoskoczkami

utrzymuje się na  napiętych spojrzeniach,

ktòre nie pozwalają upaść.

Stary pies szczeka na siedząco. (doświadczenie)

Zdolność to umiejętność

chodzenia po napiętej linie

rozpiętej między wieżowcami ...

Inteligencja polega na tym, by tego nie robić.

Czego szukam na linie,

jeśli nie przekonania,

iż mogę utrzymać się pośrodku pustki

pomimo pewności oferowanej mi przez świat, 

że mogę mieć stopy na ziemi.

Uważam to za iluzję ...

Wolę niepewność od mojej pewności !!!

Złudzenie, że znajdziemy wyjaśnienia w sztucznych religiach oraz radość w rzeczach materialnych przypomina podejście dzieci, które wierzą, że ssą mleko podczas ssania kciuków.

NA LINII ŻYCIA

Myślę, że przechodzę jak linoskoczek
linię życia ... dreszcz, adrenalina,
także strach, ale urok wygrywa.
Nie ma innego wyboru, lina jest tylko jedna.