Człowiek jest jak najbardziej bytem rozumnym, więc byłoby w najwyższym stopniu bezsensem, gdyby ludzie żyli pozbawionym sensu ideałem lub nie mieli w ogòle ideałòw, gdyby umierali dla pozbawionej sensu sprawy, cierpieli z winy absurdurdalnych uczuć, i tak dalej właśnie dlatego, że człowiek, jako istota z natury rozumna, charakteryzuje się rozsądkiem i poświęceniem temu, co jest dobre, rozsądne, piękne i prawdziwe. Osoba, która nie myśli, nie korzysta z mózgu. Osoba, która nie rozumuje, jest człowiekiem tylko połowicznie, nie przeżywa w pełni swej naturalnej istoty, więc samoistnie sprowadza się do niższej kategorii królestwa zwierząt, żyjąc jak zwierzę, nawet gorzej niż zwierzęta, ponieważ zwierzęta wykorzystują swój potencjał i instynkt w 100%, posłuszne swej naturze. Osoba, która nie myśli lub nie potrafi rozpoznać własnych uczuć jest tylko na wpòł człowiekiem, wegetuje, nie korzysta w pełni z życia, życie przechodzi tuż obok niezauważone. A ponieważ instynkt ludzki jest często słabszy niż ten zwierzęcy, mężczyzna i kobieta, którzy nie myślą, są najsłabszym ogniwem w kròlestwie zwierząt: zdrada własnej natury prowadzi do nieświadomego ranienia siebie oraz innych. Zwiększając ignorancję i niewiedzę podważamy zdrowy rozsądek i ludzką godność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz