21. POŚRODKU DROGI MOJEGO ŻYCIA ("Nel mezzo del cammin della mia vita")
"Czerwona Księga" Junga powstała w ciemnym okresie jego życia, w chwili kryzysu wieku średniego, o ktòrym napisał odnosząc się do Dantego, że jest pierwszym kryzysem ujawniającym się ze strony cienia życia, podążającego ku śmierci" ("Modern Psychology"). Czterdziestoletni Jung osiągnął wszystko, czego pragnął: "... sławę, władzę, bogactwo, wiedzę i szczęście każdego rodzaju. Wypaliła się jednak we mnie chęć, by powiększyć jeszcze te dobra, zabrakło we mnie pragnienia i byłem pełen grozy". Innymi słowy, jak powiedziałby Dante, Jung znalazł się w ciemnym lesie, a prosta droga została utracona. Kiedy zamieszkujemy świat, prędzej czy później duch pogrąży nas i poprosi o swòj udział. Jung w piękny sposòb opisuje jak on, psycholog, poświęcił się badaniu duszy i zdał sobie w pewnym momencie sprawę z tego, że utracił własną duszę. Jak wielu pisarzy staje się z czasem wewnętrznymi ignorantami? Ilu ludzi głoszących ubóstwo dochodzi do fortuny? Ilu z nich czyni z Chrystusa zawòd i nigdy Chrystusa nie przypomina? Ludzie, którzy głoszą oświecenie, ale wykazują ciemności swą pracą... Ilu psychologòw może pochwalić się ròwnowagą wewnętrzną??? Ile par żyje razem, a nie ma między nimi miłości? Jak wielu z nas wypełnia życie rzeczami, by w końcu nie wiedzieć, co zrobić z tymi rzeczami? Mamy wszystko, tylko brakuje nam sensu tego wszystkiego. Jung konkluduje: „Musiałem zrozumieć, że wszystko to, co początkowo uważałem za moją duszę, wcale nie było moją duszą, ale obojętną konstrukcją doktrynalną".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz