Nie wystarczy neutralny naukowy język, aby osiągnąć rozwiązanie problemu związku między umysłem i materią (psychofizyka). Coś ważnego, wykraczającego poza naszą wiedzę musi integrować nasze życie. Tym czymś jest miłość i kto nie przeżywa jej w pełni, nie może osiągnąć pełnej symetrii z samym sobą. Nie tylko symetria pomiędzy umysłem i materią jest potrzebna; potrzebujemy też symetrii pomiędzy nimi dwoma i uniwersalnej siły, która nie ogranicza się do powstania wiedzy, ale pozwala jej żyć we właściwym świetle. Ostrzeżenie światłych naukowców jest takie: nie wystarczy, by poznać świat w całości, musimy być zaangażowani w jego byt, inaczej nastepuje łamanie symetrii przewidzianej w kosmicznym programie.
Pragnienie małżeństwa pomiędzy materią i duchem, między nauką i religią jest nadal bardzo jednostronne i niekompletne, jeśli zostaje ograniczone abstrakcyjnymi murami samotnego intelektualizmu. Poszukiwanie jedności wszechświata zewnętrznego oznacza poszukiwanie jedności i symetrii we własnym wewnętrznym życiu. WYKLUCZANIE miłości z własnego życia jest podobne wykluczeniu działania słońca z fotosyntezy chlorofilu u roślin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz